Jejak-Jejak Siwa Siddhanta dan Penerapan Ajarannya Pada Masyarakat Hindu Nusantara

Authors

  • I Made Girinata Universitas Hindu Negeri I Gusti Bagus Sugriwa Denpasar

DOI:

https://doi.org/10.25078/sphatika.v13i1.1924

Abstract

The source of the teachings of Hinduism is the Vedic scriptures. All Hindu teachings breathe Veda, although they appear in other forms. The Vedas animate the teachings of Hinduism. Therefore Hinduism recognizes the truth and believes in the teachings of the Vedic scriptures. In Wrhaspati Tattwa Shivaistics is also taught including: cetana, acetana, siwatattwa, sadasiwatattwa, paramasiwatattwa, cadu sakti, tri Guna tattwa, atma, janggama, sthavara, astasiddhi, dasa prana, panca pada, paramartha, moksa, dasa sila, and siva. asta aiswarya. The Tattwa Jnana includes: cetanma, acetana, Shiva tattwa, maya tattwa, cadu sakti, purusa, pradhana, tri Guna, citta, buddhi, ahangkara, dasa indriya, five tanmatra, five maha bhuta, andha bhuwana, sapta bhuwana, sapta bhuwana, sapta bhuwana, , Sapta Parwata, Sapta Arnawa, Sapta Dwipa, Panca Wayu, Wayu, Words of Idep, Tri Pramana, Manah, Atma, Five Atma, Atma Wisesa, Tapa, Brata, Yoga, and Samadhi. The essence of philosophical teachings on the source of Shiva Siddhanta is explained, that Shiva is the highest reality of the soul or personal spirit which is of the same essence as Shiva, but not identical. Pati (God), Pasu (spirit), and Pasa (binder) and the 36 tattwa or principles that make up the universe are all real

References

Ardhana, I.B., 2002. Sejaraqh Perkembangan Agama Hindu di Indonesia, Surabaya. Paramita.

Arwati. Sri, Ni Made. 1992. Sejarah Agama Hindu. Jakarta, Dirjen Bimas Hindu dan Buddha.

Gelgel. I Putu, dkk. 1996. Sejarah Kebudayaan. Jakarta, Dirjen Bimas Hindu dan Buddha.

Goris, R. 1986. Sekte-Sekte di Bali. Jakarta, Bharata Karya Aksara

Nyoka. 1990. Sejarah Bali. Denpasar, Ria.

Pudja. G. 1989. Wedaparikrama. Jakarta, Yayasan Dharma Sarathi.

Shastri. ND. Pandit. tt. Intisari Hindu Dharma. PR. Saraswati, Bali, Denpasar.

Sindhu. Idas Bagus Kade. 1993. Ketuhanan dalam Bhuwana Kosa. Denpasar, Seleg.

Sivananda, Sri Swami. 1993. Intisari Ajaran Hindu. Surabaya, Paramita.

Soebandi. Jro Mangku Gde Ketut. 1998. Pandita Sakti Wawu Rawuh. Jakarta, Manikgni.

Titib. I Made. 2003. Purana Sumber Ajaran Agama Hindu Komprehensip. Jakarta, Pustaka Mitra Jaya.

Wikarman, I Nyoman Singgin. 2005. Hari Raya Hindu Bali-India. Surabaya, Paramita.

Tim Penyusun. 1997. Alih Aksara dan Alih Bahasa Lontar Yama Purwwa Tattwa, Yama Tattwa. Dinas Kebudayaan Prov. Bali.

Tim Penyusun. 2001. Kajian Alih Aksara dan Alih Bahasa Lontar Panugrahan Dalem. Dinas Kebudayaan Pov. Bali.

Tim Penyusun. 2002. Alih Aksara dan Terjemahan Tutur Gong Besi, Tutur Lebur Ganggsa, Tutur Angkus Prana. Dinas Kebudayaan Prov. Bali.

Tim Penyusun. 2005. Kajian Naskah Lontar Siwagama. Dinas Kebudayaan Prov. Bali.

Tim Penyusun. 2005. Alih Aksara dan Alih Bahasa Lontar Roga Sanghara Bhumi, Wasista Tattwa, Dewa Tattwa. Dinas Kebudayaan Prov. Bali.

Published

2022-03-01

How to Cite

Girinata, I. M. . (2022). Jejak-Jejak Siwa Siddhanta dan Penerapan Ajarannya Pada Masyarakat Hindu Nusantara. Sphatika: Jurnal Teologi, 13(1), 140–149. https://doi.org/10.25078/sphatika.v13i1.1924

Issue

Section

Artikel
Abstract viewed = 257 times